علی اصغر محمدخانی معاون فرهنگی و بین‌الملل موسسه شهر کتاب ابتدای این برنامه گفت: اوایل تیرماه سفری به برلین داشتم و در این سفر دو دیدار داشتم؛ یکی با مدیر خانه شعر برلین و دیگری با مدیر خانه ادبیات برلین که اولی در حوزه شعر فعالیت دارد و دومی بیشتر به حوزه رمان و داستان می پردازد. بعد از این دیدارها قرار شد همکاری هایی بین شهرکتاب و این دو موسسه صورت بگیرد.

وی افزود: صرف نظر از قرار و مدارهایی که در آن دیدارها گذاشتیم و حالا آقای وولفارت مدیر خانه شعر برلین به ایران سفر کرده است، این سوال همیشه مطرح بوده که شعر معاصر جهان در چه وضعیتی قرار دارد. آیا وضع شعر معاصر مانند شعر کلاسیک است؟ نمونه اش ایران است که می بینیم شعر معاصرمان چقدر مخاطب دارد. در سفر اخیری که به سن پترزبورگ داشتم، پرسیدم تیراژ کتاب های شعر شاعران جوان شان چند نسخه است و با این پاسخ روبرو شدم: بین ۱۰۰ تا ۳۰۰ نسخه. در چین هم این عدد، بین هزار تا ۲ هزار نسخه است. و البته وضع رمان و داستان در این زمینه متفاوت است.

علی عبداللهی مترجم زبان آلمانی نیز در بخش دیگر این برنامه به معرفی توماس وولفارت و شعر معاصر آلمان پرداخت.

وولفارت پس از سخنرانی عبداللهی گفت: شعر معاصر آلمان، طیف متنوعی از جوانان را در خود جا داده است. اوایل قرن نوزدهم یک فیلسوف فرانسوی گفته بود آلمان سرزمین شاعران و فیلسوفان است. ممکن است ایرانی‌ها این فیلسوف فرانسوی را نشناسند. شعر معاصر آلمانی، در هیچ چیز تبلور پیدا نمی‌کند اما در همه چیز تبلور پیدا کرده است. چون پیش از دوران معاصر و دهه ۱۹۵۰، دادائیسم و نهضت‌های مختلف وجود داشتند ولی امروز هیچ کدام از آن‌ها نیستند.

وی افزود: در گذشته «ایسم»ها حاکم بودند و هرکسی سعی می‌کرد ایده زیبایی شناسی خود را در یکی از این ایسم‌ها پیدا کند. اما شعر امروز آلمان تلاش می‌کند از ایدئولوژی، ایسم و مباحث آیینی بیرون بیاید. شاعران امروز شعر آلمان، در پی انتقال هیچ گونه پیامی نیستند بلکه می‌خواهند به شیوه خودشان و در شعرشان هرکسی از دل زبان، به امور مختلف روزمره نزدیک شود. چون دریافت ما از جهان، همیشه از دل زبان اتفاق می‌افتد.

این پژوهشگر ادبی ادامه داد: بعد از جنگ جهانی دوم این انگاره به وجود آمد که دیگر بس است و باید ایدئولوژی و مباحث دینی و آیینی از شعر آلمان برچیده شود. بعد از آن هم، دهه ۷۰ و جنگ ویتنام بود که در آن درباره توحش و برادری شعر گفتیم.

مدیر خانه شعر برلین در بخشی از سخنانش گفت: حضور موسیقی در تکنیک و زبانی که در شعر هست، هنوز ادامه دارد و نیاز است که هنرمندان، شعرها را با موسیقی اجرا کنند. به نظرم به همین خاطر است که همه هنرها به شعر نزدیک می شوند و هیچ گاه از آن دور نمی شوند.